Παπαπούλι (πρώην Καραλή Δερβέν). Συνοικισμός της Κοινότητος Αιγάνης, της επαρχίας Τυρνάβου, του νομού Λαρίσης. Κάτοικοι 15. Ήτο ο ακραίος σταθμός του σιδηροδρόμου Πειραιώς - Συνόρων και παρ' αυτό εγένετο η ένωσις μετά των σιδηροδρόμων Θεσσαλονίκης Πηγή: ΕΓΚΥΚΛΟΠΑΙΔΕΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΟΥΔΑΚΗ. Στις 26-6-1870, η κυβέρνηση Δ. Βούλγαρη δέχεται πρόταση του Γάλλου μηχανικού Πιάτ και υπογράφεται σύμβαση για την κατασκευή της γραμμής Πειραιά - Συνόρων (Λαμία). Επειδή η σύμβαση αυτή δεν υποστηρίχθηκε οικονομικά δεν είχε συνέχεια. Η κυβέρνηση Δεληγιώργη δέχεται στη συνέχεια πρόταση ομίλου Ελλήνων Κεφαλαιούχων με εκπροσώπους τον Α. Συγγρό και Σ. Σκουλίδη, για κατασκευή της γραμμής Πειραιά - Λαμία-Λάρισα. Η γραμμή κατασκευάστηκε αρχικά μέχρι το Δεμερλί (Παλαιοφάρσαλος). Μετά την απόφαση της Ελλάδος να κατασκευάσει σιδηροδρομικό δίκτυο, έσπευσε να ενώσει αυτό με το δικό της η Οθωμανική Αυτοκρατορία. Στις 30-6-1906 υπογράφεται η σύμβαση προέκτασης της γραμμής από Δεμερλί - Λάρισα και μέχρι τα σύνορα (Παπαπούλι). Στις 22-7-1909 αρχίζει η εκμετάλλευση του τμήματος Λάρισας - Συνόρων (Παπαπούλι) 45,3 χλμ. Στις 11-3-1914 και μετά τους πολέμους 1912-13 υπογράφεται η σύμβαση για την κατασκευή του ενωτικού σιδηροδρομικού δικτύου Παπαπούλι - Πλατύ και στις 15-6-1916 αρχίζει η εκμετάλλευση του τμήματος Παπαπούλι –Κατερίνη (88,3 χλμ.). Από της ημερομηνίας αυτής (15-6-1916), το σιδηροδρομικό δίκτυο της πατρίδας μας γίνεται ενιαίο μέχρι τη Θεσσαλονίκη κ.λπ. και έτσι ο Σ.Σ. Παπαπούλι παύει να είναι καταληκτικός σταθμός. Στα κτίρια τού σταθμού μέχρι το 1912 εστεγάζοντο τα Τελωνεία Ελλάδος και Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.
Πηγή: Πρόδρομος Ματζαρίδης, «Συνοπτικό Ιστορικό των Ελληνικών Σιδηροδρόμων», 1996 Αθήνα, εκδ. ΟΣΕ