Το Κόμπι, Κόμπιο ή Κουμπί είναι ακατοίκητη νησίδα στα δυτικά της εισόδου του κόλπου του Μούδρου. Κατά τη διάρκεια της άμπωτης δημιουργείται μια στενή λωρίδα γης που τη συνδέει με τη χερσόνησο του Φακού (wikipedia). 

Ο φάρος κατασκευάστηκε από την Γαλλική Εταιρεία φάρων (Administration General des phares de l Empire Ottoman) το 1912. Το 1913 εντάχθηκε στο ελληνικό φαρικό δίκτυο. Όμως η Εταιρεία είχε ανανεώσει τη σύμβαση με το Οθωμανικό Κράτος τον Ιανουάριο, με αποτέλεσμα να παραμένουν οι Τούρκοι φαροφύλακες. Το 1914 λόγω ενημέρωσης της Ελληνικής Κυβέρνησης από τα Αγγλογαλλικά στρατεύματα ότι Τούρκος φαροφύλακας στο φάρο Μούρτο διενεργούσε κατασκοπία υπερ της Τουρκίας, αποφασίστηκε η παραλαβή των φάρων των "Νέων Χωρών" από την Ελλάδα και η αποζημίωση της εταιρείας. Έτσι στις 26/3 έγινε η παραλαβή του φάρου Κόμπι και τοποθετήθηκαν Έλληνες φαροφύλακες(Ταξίδι με τους φάρους). Ο φάρος Κόμπι ήταν Δ' Τάξεως και είχε δύναμη τεσσάρων ανδρών (Ένας επιστάτης και τρεις φαροφύλακες, σύμφωνα με το ΦΕΚ της 14-8-1915.  Ο φάρος αποτελείται από τον πύργο όπου βρισκόταν ο κλωβός με το φωτιστικό μηχάνημα. Ο πύργος βρίσκεται σε επαφή με το φαρόσπιτο και συνδεεται με αυτό μέσω ενός διαδρόμου. Έχει ύψος 7μ και είχε εστιακό ύψος (το ύψος από την επιφάνεια της θάλασσας ως το φωτεινή πηγή) 57μ. (Σκουλάς 2008) Εξέπεμπε ένα ζεύγος λευκών εκλάμψεων ανά 5 δευτερόλεπτα, ενώ η φωτοβολία του έφτανε 19 ναυτικά μίλια (Παπαδόπουλος 2015). Ο φάρος υπέστη μεγάλες φθορές εξαιτίας του σεισμού του Αγίου Ευστρατίου (19/2/1968 7,2 R ) και τοποθετήθηκε αυτόματος μηχανισμός (Ο φάρος Κόμπι 2021). Απομεινάρι είναι πιθανόν ο πεσμένος μεταλλικός ιστός που διακρίνεται στη φωτογραφία. Διακρίνονται στο κτίριο οξειδωμένα σίδερα που μαρτυρούν πιθανότατα την επισκευή του φαρόσπιτου μετά τη δόνηση. Σήμερα υπάρχει αυτόματος μηχανισμός επί της στέγης του φαρόσπιτου. 

Ο φάρος Κόμπι κηρύχθηκε διατηρητέο μνημείο από το Υπουργείο Πολιτισμού. Σύμφωνα με την αιτιολογική έκθεση: "...διότι είναι αντιπροσωπευτικό δείγμα αρχιτεκτονικής ειδικών κτιρίων και αποτελεί σημαντικό τεκμήριο για τη μελέτη της ιστορίας των επικοινωνιών και της ναυσιπλοΐας στο ανατολικό Αιγαίο. Επίσης αποτελεί σημείο αναφοράς των ναυτικών και των κατοίκων της περιοχής."