Το εργοστάσιο βρίσκεται στη συμβολή των οδών Θεσσαλονίκης και Ηρακλειδών, δίπλα στις γραμμές του ΗΣΑΠ, οικοδομήθηκε το 1896 από τον επιχειρηματία Ηλία Πουλόπουλο (1850-1930). Είναι το παλαιότερο πιλοποιείο της Αθήνας, ευρύτερα γνωστό ως "ΠΙΛ-ΠΟΥΛ" (Πιλοποιείο Πουλόπουλου), στο οποίο απασχολούνταν περίπου 250 εργαζόμενοι (1898).

Πρόκειται για ένα αξιόλογο δείγμα βιομηχανικής αρχιτεκτονικής της εποχής του, το οποίο στην πλήρη ακμή του καταλάμβανε όλο το οικοδομικό τετράγωνο Θεσσαλονίκης, Ηρακλειδών, Φλυέων και Αμφικτύονος, ανεπτυγμένο με διαδοχικά κτίσματα γύρω από ένα κεντρικό προαύλιο. Ενδιαφέρον παρουσιάζουν ορισμένα διάσπαρτα νεοκλασικά στοιχεία (όπως π.χ. οι παραστάδες των ανοιγμάτων με τα δωρικά επίκρανα), που μαρτυρούν τον επικρατούντα τότε αρχιτεκτονικό συρμό, ενώ στους τοίχους του κτιρίου είναι ορατά ακόμη τα ίχνη από τις σφαίρες των Δεκεμβριανών του 1944. Το εναπομείναν τμήμα του εγκαταλελειμμένου, πλέον, εργοστασίου αγοράστηκε το 1988 από τον Δήμο Αθηναίων, ανακαινίστηκε και έκτοτε στεγάζει εικαστικές και άλλες πολιτιστικές δραστηριότητες, καθώς και ένα μουσείο θεάτρου σκιών.

Εχει κηρυχθεί ως ιστορικό διατηρητέο μνημείο (Υ.Α. ΥΠΠΟ/ΔΙΛΑΠ/Γ/2116/39755/ 7.8.85, ΦΕΚ 584/Β/30.9.85) διότι είναι αξιόλογο δείγμα βιομηχανικής αρχιτεκτονικής.