Ιδρύθηκε το 1928-1930 από την αγγλική εταιρεία Grammophone

Το 1930, η Βρετανική Columbia επέλεξε την Ελλάδα για να επεκτείνει τη δραστηριότητά της στην Ανατολική Ευρώπη και Μέση Ανατολή. Το βιομηχανικό συγκρότημα κατέλαβε ένα χώρο 14 στρεμμάτων στην περιοχή Περισσού-Ριζούπολης επί της λεωφόρου Ηρακλείου 127 και εντάχθηκε σε μία ευρύτερη βιομηχανική ζώνη, που οριοθετείτο μεταξύ των Δήμων Νέας Ιωνίας και Δήμου Αθηναίων (Άνω Πατήσια). Αποτελούσε μία ολοκληρωμένη βιομηχανική μονάδα, που είχε σαν στόχο την παραγωγή και εμπορία παντός είδους φωνοληπτικών και ηχητικών οργάνων. Κάλυπτε στο εσωτερικό του όλο το φάσμα της παραγωγής, από την πρώτη ύλη ως το τελικό προϊόν. Συνολικά αριθμούσε 8 κτήρια, τα οποία κατασκευάστηκαν σε διάφορες χρονικές περιόδους, ακολουθώντας τις τεχνολογικές εξελίξεις και τις αυξανόμενες ανάγκες επέκτασης του εργοστασίου. Η παραγωγική διαδικασία του εργοστασίου σταμάτησε το 1991. Ούτε η ιδιοκτήτρια εταιρεία Thorn – EMI, αλλά ούτε και το ελληνικό κράτος ενδιαφέρθηκαν να αξιοποιήσουν το χώρο. Το 2005, με την παρέμβαση του Υπουργείου Πολιτισμού, το Κτήριο Α και η κεντρική πύλη χαρακτηρίστηκαν ως μνημείο, λόγω της ιδιαίτερης αρχιτεκτονικής, βιομηχανικής και ιστορικής σημασίας τους, ενώ τα υπόλοιπα κτήρια θεωρήθηκαν προσθήκες. Από εκεί και πέρα, το βιομηχανικό συγκρότημα αντιμετωπίστηκε ως μεμονωμένα βιομηχανικά κτίρια.

(Πηγή: Αρμάο Ι., Καλαμαρά Κ., Λυδάκη Χ., 2010.) 

Το εργοστάσιο της COLUMBIA ήταν μια καθετοποιημένη μονάδα παραγωγής δίσκων από τις λιγοστές σε όλη την Ευρώπη. Τα κτίρια του εργοστασίου της COLUMBIA είχαν την ακόλουθη λειτουργία στην αλυσίδα παραγωγής: (Πηγή: Αρμάο Ι., Καλαμαρά Κ., Λυδάκη Χ., 2010.) Κτίριο Ε: Στο κτίριο αυτό, βρισκόταν η πρώτη αίθουσα φωνοληψίας στην Ελλάδα και η μοναδική για πολλά χρόνια. Κατασκευάστηκε το 1935 και ανακαινίστηκε κατά τη δεκαετία του '60, οπότε και μετονομάστηκε σε Studio III. Κτίριο Ζ: Το κτίριο Ζ αποτελείτο από το Studio I και το Studio II, τα οποία κατασκευάστηκαν στις αρχές της δεκαετίας του '60 και ήταν εξοπλισμένα με υπερσύγχρονα συστήματα εγγραφής. Κτίριο Δ: Το εν λόγω κτίριο αποτελούσε χώρος χάραξης (trunsffer), όπου η μαγνητική εγγραφή μετατρεπόταν σε μηχανική και ετοιμαζόταν η μήτρα του δίσκου. Κτίριο Α (διατηρητέο): Το Κτίριο Α ήταν το εργοστάσιο όπου υπήρχαν οι πρέσες για την εκτύπωση των δίσκων. Στον ίδιο χώρο παράγονταν και οι κασέτες. Κτίριο Β: Στο συγκεκριμένο κτίριο ήταν εγκατεστημένο το τυπογραφείο – λιθογραφείο, όπου εκτυπώνονταν τα εξώφυλλα.  Κτίριο Θ: Στο εν λόγω κτίριο, βρισκόταν η αποθήκη και γινόταν η διακίνηση δίσκων στο λιανικό εμπόριο.  Κτίριο Η: Στο κτίριο αυτό, στεγάζονταν οι διοικητικές υπηρεσίες, ενώ το υπόγειο χρησιμοποιείτο ως χώρος αρχείου.  Κτίριο Γ: Το κτίριο Γ στέγαζε το τμήμα του Λογιστηρίου.

(Πηγή: Αρμάο Ι., Καλαμαρά Κ., Λυδάκη Χ., 2010).

Πηγή: Μεταπτυχιακή Μελέτη Αθανασία Ευταξιάδου