Το 1895, Κωστής Γκλαβάνης, έμπορος από το Πήλιο , συνεταιρίστηκε με τον Μιχαλάκη Καζάζη και ίδρυσαν το δεύτερο μεγάλο μηχανουργείο της πόλης, με την επωνυμία  "Μηχανουργείον ΣΦΥΡΑ Κ. Γκλαβάνη και Μ. Καζάζη", το οποίο ειδικευόταν στην κατασκευή γεωργικών μηχανημάτων. Το εργοστάσιο σχεδιάστηκε και κατασκευάστηκε με τις οδηγίες του Καζάζη, που είχε εργαστεί σε μεγάλες σιδηροβιομηχανίες της Αμερικής και της Αγγλίας, με ευρωπαϊκές προδιαγραφές." Στα χρόνια 1933 - 1935 "Ανώνυμος Βιομηχανική Εταιρεία Γκλαβάνης Α.Ε" (η εταιρεία Κ. Γκλαβάνη - Μ. Καζάζη μετατράπηκε σε ανώνυμη το 1924), εγκατέστησε βιδοποιείο και χυτήριο χάλυβα, ενώ το 1935 ίδρυσε δύο νέα εργοστάσια στην οδό 2ας Νοεμβρίου και στην οδό Αναπαύσεως, δίπλα από το εργοστάσιο Μοuρτζούκοu. Τα τρία εργοστάσια δεν άργησαν να φτάσουν στη μεγάλη τους ακμή και να απασχολήσουν συνολικά 1.200 άτομα. Πηγή: ΤΡΙΚΚΑ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ,  «ΟΙ ΔΟΜΕΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑΣ ΚΑΙ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΤΣΑΛΑΠΑΤΑ ΣΤΟ ΒΟΛΟ»,  ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ ΤΜΗΜΑ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ANΘPΩΠOΛOΓΙAΣ , ΒΟΛΟΣ 2003 Στη δεκαετία του 1930 οι ρυθμοί ποσοτικής και ποιοτικής ανάπτυξης των επιχειρήσεων επιβραδύνθηκαν και ο δυναμισμός του Βόλου άρχισε να μειώνεται. έλλειψη πρώτων υλών, το μεγάλο κόστος μεταφορών τόσο των πρώτων υλών όσο και των προϊόντων προς τις περιοχές κατανάλωσης, τα υψηλά επιτόκια δυσχέραναν το συναγωνισμό της βιομηχανίας του Βόλου με αυτήν του κέντρου. Ως αποτέλεσμα πολλές επιχειρήσεις έκλεισαν, άλλες υπολειτουργούσαν και όσες ιδρύθηκαν αυτό το διάστημα δεν ήταν παρά ελάχιστες. Ορισμένες Βολιώτικες επιχειρήσεις προκειμένου να διευκολύνουν την πρόσβασή τους στην αγορά του κέντρου ίδρυσαν υποκαταστήματα στην Αθήνα και τον Πειραιά, όπως ο Σταματόπουλος και ο Γκλαβάνης που ίδρυσαν από κοινού τη Γενική Εταιρεία Μηχανουργικών Προϊόντων Α.Ε με έδρα την Αθήνα.
Πηγή: Τρίκκα Αλεξάνδρα,  «Η βιομηχανική παραγωγή στην Ελλάδα. πλινθοκεραμοποιία Τσαλαπάτα στο Βόλο».,  ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ ΤΜΗΜΑ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ANΘPΩΠOΛOΓΙAΣ , ΒΟΛΟΣ 2003

Μετάφραση από το άρθρο του Μιχάλη Καζάζη στο “Harvester’s World” τομ 4. σελ. 24, 1912. “… Η σημερινή Ελλάδα είναι ουσιαστικά μια αγροτική χώρα. Η ευημερία της εξαρτάται από την γεωργία. Πάνω από το μισό του πληθυσμού απασχολείται με τις αγροτικές εργασίες. Με τις εύφορες κοιλάδες και πεδιάδες της, η Ελλάδα θα έπρεπε αν υπήρχε ένα έξυπνο και εμπνευσμένο σύστημα να παράγει αρκετή τροφή για την χώρα αλλά και περίσσευμα για εξαγωγές. Σήμερα τα σιτηρά είναι το μεγαλύτερο μέρος των εισαγωγών της χώρας! Υπάρχουν πολλά “στραβά’ στην ελληνική γεωργία. Ο αγροτικός πληθυσμός είναι εγκαταλειμένος σε σημείο ντροπιαστικό. Τα ξύλινα άροτρα χρησιμοποιούνται ακόμη. Τα λιπάσματα και η εκ περιτροπής καλλιέργεια είναι ακόμα άγνωστα όπως και εμφανής είναι η έλλειψη χρηματοδοτήσεων και καλών δρόμων. Παρόλες αυτές τις δυσκολίες οι μοντέρνες μηχανές σιγά σιγά κερδίζουν έδαφος. Οι συντηρητικές απόψεις της αγροτικής τάξης αλλάζουν μπροστά στην αδιαφιλονίκητη δύναμη της σύγχρονης εκπαίδευσης και της προόδου… Την περασμένη χρονιά η εταιρεία Γκλαβάνης & Καζάζης στο Βόλο κατόρθωσε να πουλήσει 85 θεριστικές μηχανές παρόλες τις δυσμενείς συνθήκες. Πουλήσαμε 85 μηχανές Osborne και 60 McCormick, ένα γεγονός που υπόσχεται πολλά για το μέλλον. Γνωρίζουμε ότι εργαζόμαστε με σύμμαχο την πρόοδο και την ευημερία και η νίκη μας επί της άγνοιας και της αδιαφορίας είναι σίγουρη. Η φωτογραφία δείχνει την παράδοση οκτώ θεριστικών μηχανών σε ένα ιδιοκτήτη γης που έχει τα μάτια του ανοιχτά στις ευκαιρίες που υπάρχουν. Ο συνέταιρος μου είναι στο κέντρο της φωτογραφίας, ενώ ο γράφων είναι στα δεξά στην πλαγιά λίγο μακριά από την υπόλοιπη ομάδα” Ο Καζάζης γεννήθηκε στην Μυτιλήνη το 1853 και σπούδασε στην Αμερική μηχανικός. Γύρισε στην Ελλάδα και συγκεκριμένα στο Βόλο. Αρχικά δούλεψε στο μηχανουργείο του Σταματόπουλου (1883) και αργότερα (1896) έγινε συνεταίρος στην επιχείρηση του Γκλαβάνη. Η επιχείρηση Γκλαβάνης-Καζάζης εισήγαγε μηχανές από το εξωτερικό, αλλά και κατασκεύαζε κάποιες στο Βόλο καθώς και διάφορα ανταλλακτικά εξαρτήματα. Ο Καζάζης σύμφωνα με τα στοιχεία που έχω μαζέψει ταξίδευε συχνά στην Αμερική, όπου και ενημερώνονταν για τις τελευταίες τεχνολογικές εξελίξεις. Είναι κατά την γνώμη μου, μια από τις σημαντικότερες προσωπικότητες που συνέβαλαν στον εκμοντερνισμό της γεωργίας στην Θεσσαλία. Το άρθρο αυτό και η φωτογραφία δημοσιεύτηκαν από τον Καζάζη στο “Harvester World”, το περιοδικό της μεγάλης αμερικάνικης εταιρίας International Harvesting Company και εμφανίζονται για πρώτη φορά στην τοπική βιβλιογραφία.
Πηγή : Η Μαγνησία στο Πέρασμα του Χρόνου, No 1082. Παράδοση θεριστικών (*) μηχανών (1912)

Σήμερα ανήκει στην Εθνική Τράπεζα.