Ένα από τα πλέον επιφανή τέκνα της Σερραϊκής γης, ο Δημήτρης Σκουλίδης, «Ο Τοτός» της καρδιάς μας, έφυγε από τη ζωή την περασμένη Παρασκευή (18-7-2014) πλήρης ημερών (87 ετών). Η ταφή του έλαβε χώρα προχθές Δευτέρα (21/7/2014) το απόγευμα στο Κοιμητήριο της Καισαριανής, δίπλα στην αγαπημένη του κορούλα, την Κατερίνα. Γόνος αρχοντικής οικογένειας (αδερφοί Χριστόδουλος και Σοφοκλής Σκουλίδης), καταγόμενη από τις 40 Εκκλησιές της Ανατολικής Θράκης, εγκαταστάθηκε στην πόλη των Σερρών μετά την ανταλλαγή των πληθυσμών, του περασμένου αιώνα, όπου και διέπρεψε. 

Λαμπρό και κοφτερό μυαλό με ευαισθησίες αλλά και γωνίες, με ισχυρές απόψεις και θέληση, ο Δημήτριος Σκουλίδης είχε μια πολυσήμαντη, θυελλώδη, γόνιμη και αποτελεσματική διαδρομή. Ιδρυτικό και ηγετικό μέλος της ΕΠΟΝ Σερρών με πλούσια αντιστασιακή δράση για την οποία φυλακίστηκε στις φυλακές του Εφταπυργίου Θεσσαλονίκης, ως μελλοθάνατος, όπου μοιράστηκε το κελί του με τον Λεωνίδα Κύρκο.

Ο εκλιπών, υπήρξε ο ιδρυτής της βιομηχανίας «Σκουλίδης ΑΒΕΕ» με δύο εργοστάσια στην πόλη των Σερρών και υποκαταστήματα σε όλες τις μεγάλες πόλεις. Η παραγωγή καναβατσότριχας με εξαγωγή στο εξωτερικό και διάφορα υφαντά, με ναυαρχίδα τη κουβέρτα «ΣΕΡΡΑΙΑ» κατέκτησε την αγορά εντός και εκτός της χώρας μας.

Στα εργοστάσια της «Σκουλίδης ΑΒΕΕ» έβρισκαν δουλειά όλοι οι κατατρεγμένοι χωρίς καμία διάκριση. Η βιομηχανία στο «ζενίθ» της ακμής της, απασχολούσε πλέον των 300 εργαζομένων, κυρίως γυναίκες που εξελίχθησαν σε σπουδαίες υφάντριες. Ο Δημήτρης δεν μπορούσε να αρνηθεί δουλειά σε κανένα. Πολλοί από τους ευεργετηθέντες τον πίκραναν, με τα πρώτα προβλήματα της επιχείρησης, η οποία τελικά υπόκυψε σε μαρασμό. Θύμα της ελληνικής πραγματικότητας.