Ο «ΚΕΡΑΜΕΥΣ» υπήρξε το μεγαλύτερο εργοστάσιο κεραμικών στην ευρύτερη περιοχή της Νίκαιας-Κορυδαλλού. Ιδρύθηκε στα μέσα της δεκαετίας του 1930, από τον Ιπποκράτη Β. Οδαμπάσογλου, έναν αγγειοπλάστη πρόσφυγα από την περιοχή του Ικονίου. Το 1922, ο 15χρονος τότε Ιπποκράτης και τα μικρότερα αδέλφια του, ορφανεμένοι από γονείς και έχοντας χάσει τα πάντα, έφτασαν στην Ελλάδα μαζί με εκατοντάδες χιλιάδες προσφύγων. Ο Ιπποκράτης για ένα διάστημα εργάστηκε στα αγγειοπλαστεία της Χαλκίδας και στη συνέχεια στο εργοστάσιο «ΚΕΡΑΜΕΙΚΟΣ» στο Φάληρο. Στα τέλη της δεκαετίας του 1920, θα ανοίξει δικό του εργαστήριο στον Κορυδαλλό, όπου εκτός από χρηστικά κεραμικά κατασκεύαζε και αντίγραφα αρχαϊκών βάζων. Εκείνη την εποχή, η πολιτική της Επιτροπής Αποκατάστασης Προσφύγων (Ε.Α.Π.) ενθάρρυνε την εγκατάσταση βιομηχανιών στους συνοικισμούς, με σκοπό την εκτόνωση της ανεργίας. Ο Ιππ. Οδαμπάσογλου εκμεταλλεύεται την χαμηλή τιμή των οικοπέδων στον Κορυδαλλό και μεταξύ 1934 και 1938 αγοράζει διαδοχικά πέντε οικόπεδα συνολικής έκτασης 1.929 τ.μ. στην οδό Π.Μελά, όπου θα οικοδομηθούν σταδιακά τα πρώτα κτίρια του εργοστασίου παραγωγής κεραμικών με την ονομασία ΚΕΡΑΜΕΥΣ.

Ήδη, κοντά στον Ιπποκράτη δραστηριοποιούνται στην επιχείρηση και οι αδελφοί του Διογένης και Αριστοτέλης. Το εργοστάσιο συνεχίζει τη λειτουργία του και στα χρόνια της Κατοχής. Η κατάρρευση των εισαγωγών από την Ευρώπη και το κλείσιμο του εργοστασίου “Κεραμεικός Α.Ε.” στο Νέο Φάληρο, δημιουργούν τις προϋποθέσεις αύξησης των πωλήσεων και επέκτασης της επιχείρησης. Λίγα χρόνια μετά τη λήξη του πολέμου συστήνεται η Ομόρρυθμη Εμπορική Εταιρεία «Αδελφοί Β. Οδαμπάσογλου» που διαχειρίζεται πλέον το εργοστάσιο.

Στο χώρο του εργοστασίου χτίζεται τριώροφο οικοδομικό συγκρότημα για να στεγάσει τον σύγχρονο εξοπλισμό παραγωγής. Η παραγωγή του εργοστασίου περιλαμβάνει πλήθος χρηστικών αντικειμένων (πιάτα, κανάτια, ποτήρια, βάζα, λεκάνες, ζαχαριέρες, μπομπονιέρες, σταχτοδοχεία, αναμνηστικά κ.ά.), ενώ λειτουργεί και καλλιτεχνικό τμήμα όπου παράγονται αντίγραφα αρχαϊκών αγγείων, όπως και πιάτα τοίχου, βάζα και άλλα αντικείμενα με παραστάσεις από την ελληνική παράδοση, κατά τα αισθητικά πρότυπα της εποχής εκείνης.

Ο Ιπποκράτης Οδαμπάσογλου υπήρξε ο πρώτος εκλεγμένος Δήμαρχος του Κορυδαλλού (1951-1954). Παράλληλα με την επιτυχημένη δημαρχιακή του θητεία, επέδειξε σημαντικό κοινωνικό και φιλανθρωπικό έργο.

Στα μέσα της δεκαετίας του 1950 η επιχείρηση τέθηκε σε αναγκαστική διαχείριση, λόγω αδυναμίας εξυπηρέτησης δανείων και άλλων οφειλών. Τον Σεπτέμβριο του 1963 όλα τα περιουσιακά στοιχεία (οικόπεδο, εργοστάσιο, μηχανήματα) της επιχείρησης ΚΕΡΑΜΕΥΣ, εκπλειστηριάστηκαν με τελικό υπερθεματιστή το Ελληνικό Δημόσιο. Η ιστορία της μοναδικής βιομηχανίας κεραμικών του Κορυδαλλού είχε φτάσει στο τέλος της. Λίγα χρόνια αργότερα το εργοστάσιο κατεδαφίστηκε. Σήμερα στη θέση του έχει χτιστεί το 2ο Γυμνάσιο Κορυδαλλού.

Πηγή : αρχείο κου Ντίνου Θ. Κόγια, (Τα στοιχεία για την οικονομική πορεία της επιχείρησης, αντλήθηκαν από τα αρχεία των υποθ/κείων Νίκαιας και Πειραιά. Οφείλω θερμές ευχαριστίες στον Βασίλη Οδαμπάσογλου για τις πληροφορίες και το πολύτιμο φωτογραφικό υλικό που έθεσε στη διάθεσή μου.)