Λίγο πριν τη Μικρασιατική Καταστροφή (1922), ο Γιώργος Μιστίλογλου φεύγει από την Κωνσταντινούπολη µαζί µε τα εννέα παιδιά του και φτάνει στο Ηράκλειο για  να κάνει µια νέα αρχή,  τη δημιουργία ενός εργοστασίου πάγου. Κατά τη δεκαετία του ’50, το Παγοποιείο γνωρίζει την πλήρη του ανάπτυξη. Από τις μεγαλύτερες βιομηχανικές μονάδες, το παγοποιείο εκπροσωπεί επάξια το Ηράκλειο στη φάση της οικονομικής ανάπτυξης που παρατηρείται στη χώρα.
Γύρω στα µέσα του ’60 φτάνει στο Ηράκλειο ένας Κωνσταντινοπολίτης από τη Συρία, ο Ιωάννης Αντύπας και ζητάει να γνωρίσει την οικογένεια Μιστίλογλου. Ο Ιωάννης Αντύπας,  ψυκτικός, ίσως να έφτασε στο Ηράκλειο για να φτιάξει το δικό του παγοποιείο ψάχνοντας να βρει το µυστικό της επιτυχίας του Γ. Μιστίλογλου. Η επιχείρηση περνάει στα χέρια του Ιωάννη Αντύπα για να κλείσει άδοξα στα μέσα της δεκαετίας του ’60, με ολοσχερή καταστροφή λόγω διαρροής αεριώδους αμμωνίας. Φημολογείται ότι ο νέος μισθωτής απογοητευμένος από την καθοδική πορεία της επιχείρησης και τη λανθασμένη του επένδυση, λόγω της ανάπτυξης της τεχνολογίας και την είσοδο των πρώτων ηλεκτρικών ψυγείων στην πόλη, αποφασίζει να εκδικηθεί. Λέγεται ότι ένα βράδυ, ο Αντύπας σπάει όλες τις ηλεκτρικές εγκαταστάσεις και μαζί τα έμβολα των συμπιεστών που διοχέτευαν την αμμωνία στις παγοκυψέλες καταστρέφοντας το Παγοποιείο και δημιουργώντας επιπλέον σοβαρό κίνδυνο για μια τρομακτική έκρηξη και το ενδεχόμενο ομαδικής δηλητηριάσεως των περιοίκων. «Ανακρίσεις επί της όλης υποθέσεως διεξάγει ήδη η Διοίκησις Χωροφυλακής διά το κατά πόσον η διαρροή του αερίου της αμμωνίας υπήρξεν αποτέλεσμα ηθελημένης πράξεως.»  (Πατρίς-25/11/1969).

Πηγή: https://www.pagopoieion.gr/place/