Εκτός από τον μύλο Ζιώγα- Χατζηαντωνίου υπήρχε και ο μύλος του μπάρμπα Νικόλα.

Λάζος Νικόλαος του Θεοδώρου η Θεοδούλου από το Κιουπλή Θράκης Διδυμοτείχου. Ο μύλος αυτός βρίσκεται 400-500 μέτρα νοτιανατολικά του μύλου Ζιώγα-Αντωνίου. Είχε κατασκευασθεί την δεκαετία του 1930. Πάλι στα «Δραμινά χρονικά», διαβάζουμε: «Είναι κτισμένος πάνω στην ανατολική όχθη του καναλιού (ποταμού), από όπου πήρε το νερό και το έφερε σε φαρδύ αυλάκι βάθους και ύψους 1,5 μ, εφαπτόμενο στο δυτικό μακρόστενο τοίχο του κτιρίου. Μόλις φτάσει στο τέλος του κτιρίου παίρνει μια μεγάλη κλίση και ρίχνει το νερό με δύναμη πάνω σε μια κάθετη πτερωτή, ο οριζόντιος άξονας της οποίας μεταφέρει την κίνηση μέσα στο υπόγειος του κτιρίου από ένα μικρό τετράγωνο άνοιγμα. Στο τέλος της δεκαετίας του πενήντα ο μπάρμπα Νικόλας, αθεράπευτος λάτρης της δουλειάς του μυλωνά και άριστος γνώστης των συνεπειών του ελεύθερου ανταγωνισμού στο επάγγελμα, από την προ του 1924 εποχή στην πατρίδα του, τόλμησε τον εκσυγχρονισμό. Έκτισε καινούργιο κτίριο και το εξόπλισε με εγκαταστάσεις και μηχανήματα νέας τεχνολογίας (τα οποία βρίσκονται σε πολύ καλή κατάσταση ακόμα και σήμερα). Και είναι τόσο καλή η κατάσταση τους ώστε μπορούν να καλύψουν άνετα συλλεκτικές ανάγκες.

Σήμερα υπάρχουν μέσα στο κτίριο α) τρείς αποθήκες των 500 κιλών σίτου η κάθε μία, β) δύο μεγάλες μυλόπετρες σε αρίστη κατάσταση. Η πάνω πέτρα έχει πάχος 0,18 μ και η κάτω 0,15 μ και η διάμετρος τους φτάνει τα 1,20 μ., γ) άλλη μία μυλόπετρα κατεστραμμένη, δ) σε ολόκληρο τον ενιαίο χώρο ύψους 6 περίπου μέτρων, σώζεται το δίκτυο των εγκαταστάσεων που μεταφέρουν το άλεσμα από επίπεδο σε επίπεδο, μέχρι την παραλαβή του σε άλευρο, πίτυρο, κτλ.  Ο ενιαίος χώρο του κτίσματος, έχει εμβαδόν περί τα 150 τ.μ. και ο σκελετός του βρίσκεται σε πολύ καλή κατάσταση.