«Το κτίριο του βουτυροκομείου μοιάζει να αναδύεται από παιδικό παραμύθι του βορρά. Κι αυτό χάρη στις οξύκορφες στέγες του, τα ιδιόμορφα κεραμίδια, τον στρογγυλό φεγγίτη στο αέτωμα και στις «κουκλίστικες» διαστάσεις του. Αποτελείται από έναν ενιαίο χώρο εργασίας και από ένα λιλιπούτειο διαμέρισμα δύο δωματίων: πιθανώς κατοικία του/της βουτυροκόμου, που τα πρώτα χρόνια της λειτουργίας του ήταν η νεαρή δανίδα Μαρία Πέτερσεν.

Ο χώρος παρασκευής του βουτύρου-του περίφημου στην αθηναϊκή αγορά «Δεκελεικού βουτύρου»-είναι ένα μόνο δωμάτιο, βαθύ, ημιυπόγειο, αλλά ψηλοτάβανο, στο οποίο κατέρχεται μια στενή σχετικώς σκάλα δέκα περίπου σκαλοπατιών. Τρία παράθυρα δίνουν φως από την βορεινή πλευρά, ένα από τη δυτική κι ένας στρογγυλός φεγγίτης από την ανατολική. Οι τοίχοι του δωματίου είναι σε μεγάλο ύψος επενδεδυμένοι με λευκό μάρμαρο. Μαρμάρινος είναι επίσης, ο πάγκος εργασίας που γυροφέρνει τους τοίχου. Στο κέντρο του χώρου υπάρχει ένα μεγάλο στενόμακρο ξύλινο τραπέζι. Το βουτυροκομείο κτίσθηκε μετά το 1895 και πιθανότατα εντός του 1898, ενώ λειτούργησε αδιαλείπτως ως το 1944. Είναι το παλαιότερο σωζόμενο βουτυροκομείο στην Ελλάδα. Πίσω από το βουτυροκομείο είναι το γκαράζ του φορτηγού του κτήματος που κτίσθηκε το 1937».

Πηγή: https://www.tatoi.org/ktima-tatoiou/ktiria-ke-egkatastasis/