Η οικογένεια Δρακούλη ήταν εκ των σημαντικών ευεργετών της Ιθάκης.

Η σημαντικότερη ευεργεσία του Γεωργίου Δρακούλη έγινε το 1924. Τότε δώρισε 4.000.000 δρχ. για τον Ηλεκτροφωτισμό των Κοινοτήτων Ιθάκης και Περαχωρίου. Η δωρεά αυτή έγινε με το υπ’ αριθμόν 10203 δωρητήριο συμβόλαιο του Συμβολαιογράφου Ιθάκης Γεωργίου Αλ. Βλασσοπούλου. Το συμβόλαιο αυτό ανέφερε ότι ο Γεώργιος Δρακούλης πρόσφερε, ως δωρεά στην ιδιαίτερη πατρίδα του, τον Ηλεκτροφωτισμό και το κτήριο του εργοστασίου, μαζί με το οικόπεδο και την γύρω περιοχή του, εκτάσεως 355 τ.μ. στη συνοικία Πεταλάτα της πόλης της Ιθάκης.

Το εργοστάσιο ήταν εξοπλισμένο με μηχανοστάσιο που θα παρήγαγε το ηλεκτρικό ρεύμα, θα υπήρχε εξωτερικό δίκτυο αγωγών και όλα τα αναγκαία εξαρτήματα, για να διοχετεύεται αυτό σε κάθε οδό της Πλατείας και του πεζοδρομίου των Κοινοτήτων της Ιθάκης και του Περαχωρίου και των παραλιακών οδών του λιμανιού της Ιθάκης.

Το 1919 στην εφημερίδα “Οδυσσεύς” (αρ. φύλλου 18) διαβάζει κανείς «Καὶ ὅπως ὁ Δημιουργός ὄταν ἔκτισε τὸν κόσμον, τὴν πρώτην ἡμέραν ἔκαμε τὸ φῶς οὔτω καὶ ὁ κ. Δρακούλης ἀρχίζει τὸ ἔργον τῆς δημιουργίας ἀπό τοῦ φωτός. Ἀναλαμβάνει δηλαδή ἰδίαις δαπάναις νὰ ὲγκαταστήση ἐργοστάσιον δι’ οὗ θὰ παρέχεται πλουσιώτατον ἡλεκτρικόν φῶς εἰς τὴν πόλιν μὰς.». Το διοικητικό συμβούλιο του συνδέσμου των Ιθακησίων στις 11Απριλίου 1916 έκανε σύσκεψη και ανακήρυξε τον Γεώργιο Δρακούλη επίτιμο Πρόεδρό του για τη μεγάλη προσφορά με τον ηλεκτροφωτισμό.

Το Συμβόλαιο εργολαβίας εγκαταστάσεως του ηλεκτροφωτισμού υπογράφηκε στις 25 Μαΐου στην Αθήνα. Η εταιρεία Ν. Γ. Καμήλος και Σία ανέλαβε την υποχρέωση να προμηθεύσει από το εξωτερικό όλα τα μηχανήματα και εξαρτήματα εντός έξι μηνών από την ημέρα υπογραφής του συμβολαίου. Ο θεμέλιος λίθος τέθηκε στις 25 Ιουλίου 1916 από την Ευδοξία Κανδηλιώτη, αδελφή του Γεωργίου Δρακούλη, ενώ ο κόσμος ήταν ενθουσιασμένος.

Όπως αναφέρει η εφημερίδα “Οδυσσεύς”: «Καίτοι προσκρούομεν εἰς τὸν χαρακτῆρα τοῦ πραγματικοῦ εὐεργέτου τῆς Πατρίδος μὰς κ. Γεωργίου Δρακούλη χαράσσοντες τὰς γραμμάς ταύτας, ἐν τούτοις ἡ ὁφειλομένη εὐγνωμοσύνη παρά πάντων τῶν Ἱθακησίων, δὲν δύναται ἤ νὰ διαλαλήση πᾶν ὅ,τι κατέχει τὰς καρδίας ἁπάντων τῶν συμπολιτῶν ἡμῶν. Μέσα εἰς τὴν σκληράν πραγματικότητα τῆς ζωῆς ποὺ μετέβαλεν ἄρδην τὰ αἰσθήματα, συναισθήματα καὶ ὑποχρεώσεις ὅλου τοῦ κόσμου, ἰδιαιτέρως δὲ μέσα εὶς τὴν τελεῖαν ἐγκατάλειψιν τοῦ δυστυχισμένου μὰς νησιοῦ, μία θεσπεσία αὖρα ἀνακουφίσεως, μία οὐρανία πνοή ἐφύσηξε εἰς τὴν ἀπεξηραμένην αὐτήν ἠθικήν καὶ ὑλικήν Σαχάραν τοῦ τόπου μὰς. Ὁλίγας ἡμέρας μετά τὴν ἄφιξιν τοῦ κ. Δρακούλη, διεσπάρη ἀνάπᾶσαν τὴν νῆσον μὰς, τὸ χαρμόσυνον ἄγγελμα, ὄτι ἡ εὐγενής αὐτή ψυχή θὰ διανείμη χρήματα εἰς τὰς οἰκογενείας τῶν ἐνδεῶν ὁλοκλήρου τῆς ἐπαρχίας μὰς, καὶ ὄτι ἀνέλαβεν ἰδίαις δαπάναις τὸν ἡλεκτροφωτισμόν καὶ τὴν ἐπί νέου καὶ ὑγιοῦς σχεδίου ὕδρευσιν τῆς πόλεώς μας. Πᾶντεςδιηρωτῶντο, ἄν τοῦτο εἶναι ἀληθές. Ὄταν δὲ ἐπληροφοροῦντο περί τῆςἀληθείας, ὅλοι ἐδάκρυον ἐκ χαρᾶς, εὐχόμενο εἰς τὸν Ὕψιστον ἵνα δώσηαὐτῷ ὑγεῖαν καὶ πᾶν ἀγαθόν.».
Το εργοστάσιο ηλεκτροφωτισμού τροφοδοτούσε με ηλεκτρικό ρεύμα το Βαθύ και το Περαχώρι μέχρι το 1967, εκτός από το 1941-1945 όπου ο πόλεμος διέκοψε τη λειτουργία του. Το 1968 ο δήμος πούλησε το εργοστάσιο στη ΔΕΗ. Τότε συστάθηκε Κοινωφελές Ίδρυμα στην Ιθάκη με την επωνυμία “Ίδρυμα Γεωργίου Κ. Δρακούλη”.

Σκοπός του Ιδρύματος ήταν η εκτέλεση κοινωφελών έργων στο Δήμο Ιθάκης και την Κοινότητα Περαχωρίου- Ιθάκης, μέσα από την καταβολή της αξίας ρεύματος προς ηλεκτροφωτισμό οδών και πλατειών και η εκτέλεση έργων οδοποιίας, υδρεύσεως και αποχετεύσεως. Για την εκτέλεση των παραπάνω έργων διατίθεντο μόνο τα εισοδήματα της περιουσίας του Ιδρύματος και κατά αναλογία του πληθυσμού της πόλεως Ιθάκης και της Κοινότητος Περαχωρίου- Ιθάκης.

Σήμερα στο κτήριο του πρώην Ηλεκτρικού Σταθμού Παραγωγής Ηλεκτρικής Ενέργειας στεγάζεται το Ναυτικό Λαογραφικό Μουσείο Ιθάκης.