Στα τέλη του 19ου αιώνα, οι οινέμποροι εκμεταλλεύονται τους παραγωγούς, με αποτέλεσμα να αγοράζουν τα σταφύλια σε εξευτελιστικές τιμές, ενώ οι τιμές του κρασιού στις ντόπιες και ξένες αγορές είναι αντιστρόφως ανάλογες.  Αποτέλεσμα της κατάστασης αυτής είναι οι παραγωγοί να δανείζονται από τους εμπόρους και να τους ξεχρεώνουν με εκλεκτούς αμπελώνες. Το χάσμα μεταξύ παραγωγών και εμπόρων βαθαίνει με αποτέλεσμα οι παραγωγοί να αντιδράσουν. Το 1893 τα βόρεια οινοπαραγωγικά χωριά ξεσηκώνονται και η ιδέα της ίδρυσης συνεταιρισμού βρίσκει απήχηση σε όλους τους παραγωγούς. Τον Αύγουστο του 1926 ιδρύθηκε ο Οινοποιητικός Συνεταιρισμός Σάμου. Ο Συνεταιρισμός αυτός έδωσε επί έξι χρόνια σκληρό αγώνα με τους οινεμπόρους που είχαν δημιουργήσει τη δική τους Ένωση, για να διακόψει τη λειτουργία του το 1933, λόγω έλλειψης κεφαλαίων. Σε λιγότερο από ένα χρόνο, οι αντιπρόσωποι των τοπικών συνεταιρισμών 25 χωριών της Σάμου, κατέθεσαν αίτηση δημιουργίας της Ένωσης Οινοποιητικών Συνεταιρισμών Σάμου. Είχε προηγηθεί στις 26 Φεβρουαρίου η ψήφιση του νόμου 6085/1934 "Περί οργανώσεως της οινοπαραγωγής της Σάμου" με τον οποίο ιδρύθηκαν οι 25 τοπικοί συνεταιρισμοί. Η αίτηση για την ίδρυση της Ένωσης έγινε δεκτή κι έτσι στις 25 Μαΐου 1934, υπογράφηκε ο νόμος για τη δημιουργία της. Η αντίδραση των οινεμπόρων διήρκεσε ένα χρόνο, αλλά οι συνεταιρισμένοι αμπελουργοί βγήκαν νικητές. Ως αναγκαστικός συνεταιρισμός, οι παραγωγοί είχαν την υποχρέωση να παραδίδουν όλη την παραγωγή τους στο συνεταιρισμό, κρατώντας μόνο μια ποσότητα για οικιακή χρήση (ο συνεταιρισμός ήταν από την πλευρά του υποχρεωμένος να απορροφά όλη την παραγωγή). Πρώτη δουλειά του συνεταιρισμού ήταν να έρθει σε επαφή με τους εκπροσώπους των χωρών στις οποίες εξαγόταν το κρασί, ώστε να αγοράζουν πλέον από εκείνον, παραμερίζοντας τους εμπόρους. Τον πρώτο χρόνο λειτουργίας του ο συνεταιρισμός διαχειρίστηκε 120.000 εκατοστόλιτρα μούστου, προς όφελος των παραγωγών. Οι οινέμποροι αφού πλέον δεν μπορούσαν να κάνουν διαφορετικά, άρχισαν να πωλούν τις εγκαταστάσεις τους στην Ε.Ο.Σ.Σ, έτσι ό συνεταιρισμός απόκτησε όσες κρίνονταν κατάλληλες. Αργότερα η Ε.Ο.Σ.Σ κατασκεύασε τα οινοποιεία της στο Μαλαγάρι του Βαθιού (όπου είχε αγοράσει οιναποθήκες των οινεμπόρων) και στο Καρλόβασι. Το 1936 έγινε η πρώτη οινοποίηση στις νέες εγκαταστάσεις της. Για τις επενδύσεις αυτές, έλαβε δάνεια ύψους 125.000 δραχμών που δεν χρειάστηκε να εξοφλήσει, επειδή το 1940 ξέσπασε και για την Ελλάδα ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος. Στις 8 Μαΐου 1941 ξεκίνησε για τη Σάμο η Ιταλική κατοχή. Εκτός από τις κατασχέσεις τροφίμων, δέσμευσαν όλη την οινοπαραγωγή του νησιού.