Η ιστορία της οικογενείας Ιγγλέση ξεκινά στα μέσα του 19ου αιώνα, όταν η οικογένεια Nopera από τη Μάλτα, αφήνει το νησί και εγκαθίσταται στη Σάμο που από το 1834 βρίσκεται σε καθεστώς αυτονομίας έναντι της Υψηλής Πύλης. Σταδιακά το όνομα αλλάζει από Nopera σε Ιγγλέζης - Ιγγλέζος (εμφανίζεται σε συμβόλαιο του 1861) για να οριστικοποιηθεί σε Ιγγλέσης (να σχετίζεται άραγε με την κατάληψη της Μάλτας από τους Βρετανούς το 1800 ;) . Ο Δημήτριος Ιγγλέσης ξεκίνησε τις επιχειρηματικές δραστηριότητες του στη Σάμο το 1875 (κατ' άλλους το 1860), εμπορεύοντας αγαθά που μεταφέρει με τα ιστιοφόρα του, στα οποία πλοίαρχοι είναι τα αδέλφια του Νικόλαος και Γεώργιος. Δέκα χρόνια αργότερα, το 1885, δημιούργησε ένα οινοποιείο στο Νέο Καρλόβασι (το παλαιότερο και μεγαλύτερο εργοστάσιο οίνου στο Καρλόβασι) που παρήγαγε γλυκά λευκά κρασιά, σε βυτία και φιάλες τα οποία εξήγαγε στη Γαλλία. Το 1890 επεκτάθηκε και στην κατεργασία δερμάτων με την ίδρυση βυρσοδεψείου στη παραλία του Καρλοβάσου. Το 1900, άνοιξε γραφείο στη Μασσαλία για την εμπορία κρασιού, το οποίο διαχειριζόταν όλες τις εξαγωγές στη Γαλλία. Σταδιακά, προσέλαβε ως συνεργάτες και βοηθούς τους γιούς του τον Σταμάτιο, τον Ιωάννη (σπουδές στην Ανωτέρα Εμπορική Σχολή Μασσαλίας), τον Ηρακλή (σπουδές νομικής- διδάκτορα νομικής) τον Φωκίωνα (εμπορικές σπουδές στη Λειψία αλλά πέθανε το 1910), το Σωκράτη (πτυχιούχο σχολής Ρουσσόπουλου, μετέπειτα διευθυντή της ατμοπλοΐας). Το 1911, τις επιχειρήσεις ανέλαβαν τα παιδιά του Δημητρίου Ιγγλέση Σταμάτης, Ιωάννης, Νικόλαος, Σωκράτης, Ηρακλής. Το 1914 επεκτάθηκαν στο καπνεμπόριο και στη παραγωγή καπνού και τσιγάρων. Το 1938 μετέφεραν το οινοποιείο στα Βαλιμήτικα Αιγίου.