Ο μύλος του Μάρκου κτίσθηκε το 1911 σε σχέδια δύο Γερμανών μηχανικών. Επρόκειτο για μια καινοτόμο, υψηλής ποιότητας κατασκευή για την εποχή ανέγερσής της στην περιοχή, που συνδύαζε πέτρα και μέταλλο στα κύρια φέροντα στοιχεία και τυπική ξυλοκατασκευή στα πατώματα και την στέγη. Λειτούργησε ως αλευρόμυλος μέχρι τα μέσα της 10ετίας του 1960. Το 1981 επλήγη από ισχυρή πυρκαγιά. Περί τα τέλη της 10ετίας του 1980, το κτήριο απαλλοτριώθηκε από το Υπουργείο Πολιτισμού προκειμένου να αποκατασταθεί και να φιλοξενήσει το Βυζαντινό Μουσείο της Βέροιας. Η 11η ΕΒΑ ανέλαβε την εκπόνηση της αρχιτεκτονικής μελέτης προκειμένου να ανατεθεί η αποκατάσταση του κτηρίου με το σύστημα μελέτη – κατασκευή. Η αποκατάσταση του μύλου στηρίχθηκε στη λεπτομερή ιστορική και αρχιτεκτονική τεκμηρίωσή του. Διατηρήθηκαν και στερεώθηκαν οι περιμετρικές τοιχοποιίες και αποδόθηκε η αρχική μορφή και δομή στο εσωτερικό του με την ανακατασκευή της αρχικής φέρουσας κατασκευής, σε απλούστερη όμως μορφή και σύμφωνα με τα δεδομένα της σύγχρονης τεχνολογίας. Το έργο ολοκληρώθηκε και εγκαινιάστηκε μαζί με τη μόνιμη έκθεση στον 1ο όροφο το 2001.
Πηγή: ΒΥΖΑΝΤΙΝΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΒΕΡΟΙΑΣ, Ο νερόμυλος Μάρκου μεταμορφώνεται σε μουσείο