Το 1876 πίσω από το Τελωνειο στην συμβολή της σημερινής Ακτής Μιαούλη με την Ξαβερίου και στην περιοχή μεταξύ των οδών Κανάρη και Βοτσαρη με μέτωπο προς την θάλασσα χτίζεται από τον Αντ. Μανινα σε έκταση ιδιοκτησίας του ένας Ατμοκινητος αλευρόμυλος που αργότερα έγινε γνωστός σε όλο τον Πειραιά, ως "Φάμπρικα του Μανίνα" και ο οποίος θα δώσει το όνομα σε όλη την περιοχή. Την κατασκευή του εξοπλισμού του αλευρόμυλου μαζί με την μηχανή ισχύος 35 ίππων αναλαμβάνει το Μηχανουργείο "Ηφαιστος" του Τζων Μακ Δουαλ Ο μύλος του Μανινα άρχισε να λειτουργεί το 1880 με πέντε ζεύγη μυλόλιθων, αρχικά από τον ίδιο και αργότερα από τους κληρονόμους του. Ύστερα τον λειτούργησαν οι Δαμίγος κι Ελευθερίου και το 1893 τον αγόρασαν σε πλειστηριασμό οι Δ. Σ. Λούμος και Σταύρος Λούμος, οι οποίοι τον μεταρρύθμισαν.Το 1904 ιδιοκτήτης απέμεινε ο Σταύρος Λούμος και έπειτα οι κληρονόμοι του.  Το 1909 μετατράπηκε σε αποθήκη. Το κτίριο νοικιάστηκε από την Εταιρεία Γενικών Αποθηκών Ελλάδος και εκεί φυλάσσονταν είδη του Τελωνείου Πειραιά. Στην περιοχή είχαν εγκατασταθεί αποθήκες γαιανθράκων, ξυλεμπορικά και ξυλουργεία. Το απόγευμα της 14ης Αυγούστου 1929 ξέσπασε φωτιά στις ξυλαποθήκες των αδελφών Ζούμπερη, με αποτέλεσμα να αποτεφρωθούν όλα τα κτίρια πέριξ των ξυλαποθηκών, μεταξύ αυτών και οι αποθήκες του τελωνείου (δηλαδή ο πρώην ατμόμυλος Μανίνα). Μετά τη φωτιά το ερείπιο του ατμόμυλου κατεδαφίστηκε.