Οι Αφοί Λιανόπουλοι, με καταγωγή από το Φιλώτι, ήταν ο Εμμανουήλ (Μάνος) (1920-2008) και ο Ηλίας (Λιάκος) (1923-2014). Ηταν γιοι του ρέκτη εμπόρου Βασίλειου Λιανόπουλου, με μικρά καταστήματα στο Χαλκί και στη Χώρα. Αγαπημένη οικογένεια οι Λιανόπουλοι, σχεδόν όλο τον προηγούμενο αιώνα (αλλά και στις αρχές του παρόντος), δραστηριοποιούνται στα εμπορικά πράγματα της Νάξου, της Αθήνας και του Πειραιά. Το εργοστάσιο βρισκόταν στο βορεινό μέρος της Χώρας, απέναντι στα «Παλάτια» και πίσω από τον καθολικό ναό του Αγ. Αντωνίου του Αββά, στην περιοχή της Γκρόττας. Σήμερα είναι δυο πολυκατοικίες χτισμένες στη θέση του. Το οίκημα παλιότερα ήταν αρχοντικό των Δαμιράληδων (ο Μιχαήλ Ν. Δαμιράλης, ήταν ο μεταφραστής στην ελληνική γλώσσα του Σαίξπηρ). Το 1947 οι αδελφοί Λιανόπουλοι αγόρασαν το ακίνητο του ποτέ ιατρού Μ. Δαμιράλη. Οι Λιανόπουλοι είχαν το μισό κτίριο ιδιοκατοίκηση και το άλλο συστεγάζονταν η επιχείρησή τους "Κυκλαδική Σαπωνοποιία" η οποία δραστηριοποιήθηκε ως το 1953. Συνεταιρίστηκαν με τον Χρήστο Κανελλόπουλο ιδρύοντας το «Εργοστάσιο Τοματοπολτού – Κονσερβοποιίας» (έχει ετοιμαστεί άλλο Απογραφικό Δελτίο για αυτό). Υστερα, το 1958 και μετά από αρκετά δυσλειτουργικά προβλήματα αποχώρησαν από την εταιρεία. Κατόπιν γνωστοποιούν στον Τύπο της εποχής με συνεχείς ανακοινώσεις την επαναλειτουργία της Σαπωνοποιίας η οποία όμως ήταν βραχύβια.