Ο Χαρίλαος Τρικούπης ήταν ο οραματιστής, που αποφάσισε τη δημιουργία σιδηροδρόμου σε όλη τη χώρα το 1882. Στο πλαίσιο αυτό, τον Ιούνιο του 1888 αρχίζουν οι εργασίες κατασκευής της 44 χιλιομέτρων γραμμής Μεσολογγίου – Αιτωλικού – Αγρινίου, με το πρώτο δρομολόγιο να πραγματοποιείται από το Μεσολόγγι προς το Αγρίνιο, στις 15 Μαρτίου 1890, ενώ την αμέσως επόμενη χρονιά παραδίδεται προς χρήση και η προέκταση της γραμμής Μεσολογγίου – Κρυονερίου. Αξίζει να σημειωθεί πως ο Σιδηροδρομικός Σταθμός Μεσολογγίου αποτέλεσε τον κεντρικότερο σταθμό του δικτύου της Βορειοδυτικής Ελλάδας (Σ.Β.Δ.Ε.). Ο Χαρίλαος Τρικούπης, νικητής στις εκλογές του Ιανουαρίου του 1887, έχοντας γνώση της μάλλον κακής οικονομικής επίδοσης του πελοποννησιακού και του θεσσαλικού δικτύου, υπογράφει στις 24 Οκτωβρίου 1887 σύμβαση με τον Λ. Ροσέλ, πρόξενο του Βελγίου και πληρεξούσιο των Β. Μαμπίλ και Λ. Γκινότ, σχετικά με την κατασκευή της μετρικής σιδηροδρομικής γραμμής Μεσολογγίου – Αγρινίου εντός 24 μηνών, της οποίας το ανηγμένο κόστος ανέρχεται σε 85.380 φράγκα ανά χιλιόμετρο και συνολικά σε 3.756.720 φράγκα (για μήκος 44km). Το ποσό αυτό πρόκειται να χορηγηθεί εν είδει κρατικού δανείου διάρκειας 99 ετών με τοκοχρεολύσιο 6%, ενώ το κράτος διατηρεί το δικαίωμα εξαγοράς της εταιρείας με την παρέλευση 15 ετών. Η σύμβαση κυρώνεται δια νόμου στις 14 Δεκεμβρίου 1887. Τον Ιούνιο του 1888 αρχίζουν οι εργασίες κατασκευής της γραμμής Μεσολογγίου - Αιτωλικού - Αγρινίου 44 χλμ. την οποία θα εκμεταλλεύεται Βελγικός οίκος. Σημαντικό μέρος της δαπάνης βαρύνει το ελληνικό δημόσιο.  Η ανάδοχος εταιρία δεν κάνει δεκτή την πρόταση της ελληνικής κυβέρνησης για προέκταση της γραμμής μέχρι το Κρυονέριο (για να συνδεθεί ατμοπλοϊκώς με την Πάτρα και τις γραμμές του ΣΠΑΠ). Τον Μάρτιο του 1890 ο Χ. Αποστολίδης ιδρύει την Εταιρία Σιδηροδρόμου Βορειοδυτικής Ελλάδος και από τον Οκτώβριο αρχίζει η λειτουργία της γραμμής Μεσολογγίου - Αγρινίου. Από τον επόμενο χρόνο παραδίδεται προς χρήση η προέκταση της γραμμής Μεσολογγίου - Κρυονερίου. Τη διετία 1896-1897 κατασκευάζεται και δίδεται στην κυκλοφορία η διακλάδωση της γραμμής Καλύβια - Αχελώος (2 χλμ.) για τη μεταφορά της τοπικής ξυλείας.  Το 1910 αρχίζει η κατασκευή των διακλαδώσεων από την πλατεία Μπότσαρη στο Σταθμό Μεσολογγίου και από το Αιτωλικό στις κωμοπόλεις Νεοχώρι και Κατοχή (συνολικά 11 χλμ.). Η εκμετάλλευσή τους γίνεται από την επόμενη χρονιά. Το 1952 οι ΣΒΔΕ μετά την πτώχευσή τους κατάσχονται από το ελληνικό δημόσιο και υπάγονται στους ΣΠΑΠ.  Τον Οκτώβριο του 1970 οι ΣΒΔΕ σταματούν να λειτουργούν γιατί η εκμετάλλευσή τους είναι υπερβολικά ελλειμματική. Οι γραμμές και οι διάφορες εγκαταστάσεις διατηρούνται. 

Το κτίριο του σταθμού Αγρινίου, είναι λιθόκτιστο με κορμό που αποτελείται από ένα διώροφο κτίσμα και δυο μονώροφα πλαϊνά. Στεγάζεται με δίρριχτες στέγες και επικαλύπτεται με γαλλικά κεραμίδια. Ο χρόνος κατασκευής του ανάγεται στα 1898. Χαρακτηρίζεται από απόλυτη συμμετρία, ενώ χαρακτηριστικός είναι ο μεγάλος αριθμός των ανοιγμάτων, καθώς και η εμφανής λιθοδομή με τους γωνιόλιθους που ορίζουν τις ακμές του. Τα ανοίγματα διακοσμούνται με περιμετρικά πέτρινα πλαίσια και τα κουφώματα είναι μείγμα γαλλικών, ξύλινων ταμπλαδωτών με τζαμλίκι. Επίσης χαρακτηριστικές είναι οι δυο καμινάδες στη στεγη του κεντρικού κτίσματος. 

Με την προμήθεια από τους ΣΒΔΕ το 1953 των αυτοκινηταμαξών (Ωτομοτρίς)  Breda από την Ιταλία, πολλοί μετέβαιναν σιδηροδρομικώς από το Αγρίνιο και τους ενδιάμεσους σταθμούς στη Σταμνά για μπάνιο. (πηγή: Alexios Katefidis)