Το 1917 κατά την διάρκεια του πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, ο βιομήχανος Α. Ζάννος ίδρυσε στο Αίγιο εργοστάσιο παρασκευής ξυλοπνεύματος, υλικό που ήταν χρήσιμο για την παρασκευή πολεμικών ειδών. Με το τέλος του πολέμου η βιομηχανία αυτή εγκαταλείφτηκε και το 1920 με χορηγό την εταιρία «Βέλος» ξανά ανοίγει και παρασκευάζει σαπούνια και πυρηνέλαιο για εξαγωγή. Αλλά το έτος 1932, σαν συνέπεια των οικονομικών προβλημάτων η εταιρία αυτή έρχεται στα χέρια της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος και μαζί με άλλα τέσσερα εργοστάσια δημιουργεί μια νέα βιομηχανική αλυσίδα με το όνομα « Ελαιουργεία της Ελλάδος» γνωστά ως «ΕΤΕΛ». Με αυτή την νέα διεύθυνση η εταιρεία ακμάζει και προοδεύει αλματωδώς. Ειδικά το εργοστάσιο στο Αίγιο, οι συνθήκες εργασίας ήταν πάρα πολύ ευνοϊκές για τους εργαζόμενους που πραγματικά ήταν αξιοζήλευτες. Με αυτές τις συνθήκες η παραγωγή ετησίως ανερχόταν σε χιλιάδες τόνους πυρηνελαίου και σαπουνιού και σε πεντακόσιους τόνους σε ραφιναρισμένου ελαιόλαδου.

Πηγή: ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΞΥΝΟΜΠΙΤΗΣ, ΠΤΥΧΙΑΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ Η ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ ΦΥΣΙΟΓΝΩΜΙΑ ΤΟΥ ΑΙΓΙΟΥ, ΣΧΟΛΗ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΩΝ ΕΦΑΡΜΟΓΩΝ (ΣΤΕΦ), ΤΕΙ ΠΕΙΡΑΙΑ, ΑΘΗΝΑ, 2013 ====================================

Το συγκρότημα της ΕΤΕΛ Α.Ε. βρίσκεται στην παραλία του Αιγίου, στη δυτική πλευρά του λιμανιού, στη Θέση Μυρτιά Στις αρχές της δεκαετίας του '20 πρωτολειτούργησε η Ανώνυμη Βιομηχανική Εταιρεία Λιπαρών Ουσιών & Σαπουνιών «ΒΕΛΟΣ», επιλέγοντας να εγκατασταθεί στη συγκεκριμένη Θέση, Μυρτιά, χάριν των πλούσιων υπόγειων υδάτων. Από το 1933 λειτουργεί με την επωνυμία ΕΤΕΛ Α.Ε. αποτελώντας μέρος της ομώνυμης εταιρείας που είχε έδρα την Ελευσίνα και δημιουργήθηκε από το Χαρίλαο Κανελλόπουλο. Το εργοστάσιο επεξεργαζόταν πυρήνα και πυρηνέλαιο και παρήγαγε σαπούνια και λιπαρές ουσίες. Τη δεκαετία του '80 σταμάτησε οριστικά τη λειτουργία του. Τα κτήρια έχουν προβλήματα λόγω των σεισμών του '95 και μερικά έχουν κατεδαφιστεί Διατηρούνται ακόμη τα παλαιά κτήρια της πρώτης φάσης, παράλληλα με το δρόμο και ένα από τα μεταγενέστερα πολυώροφα, από οπλισμένο σκυρόδεμα, που έχουν ανάγκη αποκατάστασης και ανάπλασης μαζί με τον περιβάλλοντα χώρο, ώστε να αξιοποιηθούν

Πηγή: ΡΩΜΑΝΟΥ ΔΕΣΠΟΙΝΑ, ΡΩΜΑΝΟΥ ΜΕΛΠΟΜΕΝΗ, «ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΑ ΚΤΙΡΙΑ ΔΥΤΙΚΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ», ΤΕΙ ΜΕΣΟΛΟΓΓΙΟΥ, ΤΜΗΜΑ, ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ, ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΤΙΚΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ & ΟΡΓΑΝΩΣΕΩΝ, ΜΕΣΟΛΟΓΓΙ, 2010