Αγοράστηκε από τον Πάνο Κουρτζή και άλλους επιχειρηματίες το 1890 και λειτούργησε ως πυρηνελαιουργείο. Το 1897 και 1906 αγοράζονται και άλλα τμήματα της επιχείρησης, η οποία περιέρχεται στην αποκλειστική ιδιοκτησία της οικογένειας Κουρτζή. Το 1911 προμηθεύονται τα ατμοκίνητα μηχανήματα από τον λέσβιο στην καταγωγή, μηχανουργό του Πειραιά, Αχιλλέα Κούπα. Το 1928 ο Γιώργος Κουρτζής αντικαθιστά τον μηχανολογικό εξοπλισμό με γερμανικά μηχανήματα, όμως η οικονομική κρίση του 1929-30 οδηγεί την εταιρεία σε ζημιογόνα αποτελέσματα. Το πυρηνελαιουργείο ενοικιάζεται στους αδελφούς Ρουσέλη και το 1934 τέσσερα πυρηνελαιουργεία στην Ελλάδα συγχωνεύονται και δημιουργούν την ΕΤΕΛ, στην οποία υπήχθη και το παρόν εργοστάσιο.

Στις εγκαταστάσεις στο Ντίπι λειτουργούσε εκτός από πυρηνελαιουργείο, σαπωνοποιείο και ραφινερία. Το 1956 ο Νέλλος Κουρτζής εγκαθιστά ηλεκτροκίνητο εξοπλισμό και εφαρμόζει νέα καινοτομία, τη μέθοδο εκχύμωσης του πυρήνα καθώς και τα προϊόντα ΑΓΝΩ και ΞΥΛΟΛ.

Το 1970 η επιχείρηση ξαναγοράστηκε από την οικογένεια Κουρτζή και λειτουργεί ώς σήμερα. Το 1993 με πρωτοβουλία του Ιωάννη Γ. Βασιλέλλη  που εκπροσωπεί ομάδα ιδιωτών ελαιοτριβέων, του Μήτσα Κουρτζή και άλλων Λέσβιων επιχειρηματιών ιδρύεται η Ελαιουργία Αιγαίου. Η επιχείρηση πλέον λειτουργεί καθαρά ως πυρηνελαιουργείο. Το Δεκέμβριος του 2013 η Ελαιουργία Αιγαίου ιδρύει υποκατάστημα λιανικής πώλησης συσκευασμένου πυρηνόξυλου στη Μυτιλήνη.

Πηγή: http://pandektis.ekt.gr/pandektis/handle/10442/159842